نشانه های اضطراب پنهان در کودکان
اضطراب یک احساس طبیعی انسانی است که به ما کمک می کند تا تهدیدات بالقوه را کنترل کنیم. با این حال، زمانی که نگرانی بیش از حد شود و در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند، می تواند به یک اختلال اضطراب تبدیل شود. در کودکان، اضطراب می تواند به طرق مختلفی تظاهر کند که برخی از آنها آشکارتر از دیگران است.
کودکان ممکن است همیشه اضطراب خود را به صورت کلامی ابراز نکنند. آنها ممکن است نتوانند واژگانی مناسب با شرایط خود پیدا کنند یا برای شناسایی احساسات خود تلاش کنند. به‌علاوه، برخی از انگ‌های اجتماعی پیرامون سلامت روان می‌تواند آنها را برای صحبت درباره نگرانی‌های خود مردد کند. این امر می تواند تشخیص اضطراب پنهان را برای والدین و مراقبان چالش برانگیز کند.
بیشتر بخوانید : راههای کاهش اضطراب جدایی
نشانه های اضطراب پنهان در کودکان
شکایات جسمی:
- معده درد یا سردرد مکرر: اینها شکایات رایج در کودکان هستند، اما فراوانی و شدت آنها ممکن است نشانه ای از اضطراب زمینه ای باشد.
- تغییرات در اشتها: اضطراب ممکن است به عنوان یک مکانیسم مقابله منجر به از دست دادن اشتها یا پرخوری شود.
- مشکلات خواب: مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر یا کابوس می تواند نشانه اختلالات خواب مرتبط با اضطراب باشد.
- خستگی و کمبود انرژی: نگرانی دائمی می تواند انرژی کودک را تخلیه کند و او را خسته و تنبل نشان دهد.
تغییرات رفتاری:
- دلبستگی و اضطراب جدایی: کودکان مبتلا به اضطراب پنهان ممکن است بیش از حد به مراقبان وابسته شوند و از جدایی می ترسند.
- عصبانیت و آشفتگی: اضطراب می تواند بر کودکان غلبه کند و منجر به طغیان های غیرقابل کنترل شود. این عصبانیت‌ها ممکن است مانند سرپیچی به نظر برسند، اما می‌توانند ناشی از اضطراب پنهان باشند.
- کمال گرایی و پیروی بیش از حد از قوانین: کودکان ممکن است سعی کنند محیط خود را با پایبندی به روال های سختگیرانه و تمرکز بیش از حد بر روی نتایج عالی کنترل کنند.
- کناره‌گیری و اجتناب اجتماعی: اضطراب می‌تواند تعامل اجتماعی را ترسناک کند و باعث شود کودکان از دوستان و فعالیت‌هایی که قبلاً از آنها لذت می‌بردند کناره‌گیری کنند.
- پسرفت در رفتار: کودکان خردسالی که بر مهارت‌های خاصی مانند آموزش توالت تسلط دارند، ممکن است به دلیل اضطراب به عقب برگردند.
علائم عاطفی:
- تحریک پذیری و نوسانات خلقی: اضطراب می تواند منجر به کوتاهی خلق و پاسخ های عاطفی غیرقابل پیش بینی شود.
- عزت نفس پایین و خودگویی منفی: کودکان مبتلا به اضطراب پنهان ممکن است یک صدای درونی انتقادی ایجاد کنند که منجر به احساس بی کفایتی شود.
- مشکل در تمرکز و اجتناب از مدرسه: نگرانی و استرس ناشی از اضطراب می تواند تمرکز کودکان را در مدرسه سخت کند و منجر به مشکلات تحصیلی شود.
- ترس از شکست و انتظار منفی: از دیگر نشانه های اضطراب پنهان در کودکان این است که کودکان ممکن است بیش از حد نگران شکست باشند و به همین دلیل از تجربیات یا چالش های جدید اجتناب کنند.
- نگرانی عمومی و عصبی بودن: یک جریان پنهان دائمی از نگرانی ممکن است وجود داشته باشد، حتی بدون یک محرک قابل شناسایی.
علائم خطر جدی
امتناع از مدرسه: کودکان مبتلا به اضطراب پنهان ممکن است علائم جسمی یا احساسات شدیدی را در حوالی حضور در مدرسه ایجاد کنند و بهانه هایی برای اجتناب از رفتن ابداع کنند.
فوبیا: ترس مداوم و غیرمنطقی از اشیا یا موقعیت های خاص می تواند نشانه ای از اضطراب زمینه ای باشد.
حملات پانیک: این اپیزودهای ناگهانی ترس شدید و علائم فیزیکی می تواند برای کودکان وحشتناک باشد و نشانه ای از اضطراب شدید و از نشانه های اضطراب پنهان در کودکان باشد.
ملاحظات خاص سنی:
- کودکان پیش دبستانی: اضطراب جدایی، چسبیدن، کابوس دیدن و شکایات جسمی مکرر از علائم رایج در این گروه سنی هستند.
- کودکان در سن مدرسه: با افزایش فشار اجتماعی، کودکان ممکن است ترس از ارائه، آزمون ها یا تعاملات اجتماعی را تجربه کنند. علائم فیزیکی و تغییرات در الگوهای خواب نیز مرتبط هستند.
- نوجوانان: اضطراب اجتماعی، کمال گرایی، نگرانی های تحصیلی و کناره گیری از فعالیت ها برجسته تر می شود. گاهی اوقات افسردگی می تواند همراه با اضطراب باشد.
توجه به این نکته ضروری است:
همه کودکانی که این علائم را نشان می دهند لزوماً دارای اضطراب پنهان نیستند. عوامل دیگری مانند بیماری جسمی، استرس خانوادگی یا تاخیر در رشد نیز می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند.
شدت و ترکیب علائم از کودکی به کودک دیگر متفاوت است.
مداخله زودهنگام بسیار مهم است. اگر مشکوک هستید که کودک شما ممکن است اضطراب پنهان داشته باشد، صحبت با یک متخصص اطفال یا متخصص بهداشت روان ضروری است.
نکاتی برای حمایت از کودکان با اضطراب پنهان
- فضای امن و باز برای ارتباط ایجاد کنید. بگذارید فرزندتان بداند که می تواند بدون قضاوت در مورد هر چیزی با شما صحبت کند.
- احساسات آنها را تأیید کنید. نگرانی های آنها را بپذیرید، حتی اگر آنها را درک نکنید.
- روی گوش دادن فعال تمرکز کنید. به نشانه های کلامی و غیرکلامی توجه کنید.
- به آنها کمک کنید مکانیسم های مقابله ای را تقویت کنند. تکنیک‌هایی مانند تمرینات تنفس عمیق، تکنیک‌های تمدد اعصاب و تمرکز حواس می‌توانند مفید باشند.
- عادات سالم را تشویق کنید. خواب منظم، رژیم غذایی متعادل و فعالیت بدنی می‌تواند باعث بهبود سلامت کلی و کاهش اضطراب شود.
در صورت نیاز به دنبال کمک گرفتن از یک متخصص روانشناس کودک. و نوجوان باشید. یک درمانگر می‌تواند به کودکان مهارت‌ها و راهکارهایی را برای مدیریت اضطرابشان آموزش دهد.
دکتر سمیه عابدینی متخصص روانشناس کودک و نوجوان در تجریش خدمات مشاوره روانشناسی آنلاین و مشاوره روانشناسی تلفنی را علاوه بر مشاوره روانشناسی حضوری ارائه می دهد.