درمان لجبازی کودک

درمان لجبازی کودک مستلزم صبر و پایداری زیادی است و در این راه مشاوره با بهترین روانشناس کودک در تهران کمک کننده است.

قبل از پرداختن به روش‌ های درمان لجبازی کودک ، درک این نکته ضروری است که «لجبازی» در کودکان اغلب از مراحل طبیعی رشد ناشی می‌شود، نه یک اختلال رفتاری. این روش آنها برای ابراز استقلال، کشف استقلال، و بیان نیازهایشان است. با این حال، رفتار بیش از حد یا مخل می تواند چالش برانگیز باشد و نشانه دهنده نیاز به مداخلات درمانی باشد.

دلایل لجبازی کودکان

1. مراحل رشد:

سن نوپایی: در این سن، کودکان به دنبال استقلال طلبی هستند و می خواهند خودشان کارهایشان را انجام دهند. این امر می تواند منجر به لجبازی در مورد مسائلی مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و انجام فعالیت های روزمره شود.
سن بلوغ: در دوران بلوغ، تغییرات هورمونی و اجتماعی می تواند باعث نوسانات خلقی و لجبازی در نوجوانان شود.

2. جلب توجه:

گاهی اوقات، کودکان برای جلب توجه والدین یا دیگران دست به لجبازی می زنند. این امر می تواند زمانی رخ دهد که احساس می کنند به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرند یا زمانی که می خواهند خواسته خود را به کرسی بنشانند.

3. احساس ناامیدی:

اگر کودکان در انجام کاری یا برآورده شدن خواسته خود ناکام شوند، ممکن است از سر ناامیدی لجبازی کنند.

4. عدم درک قوانین:

گاهی اوقات، کودکان به دلیل عدم درک قوانین و مقررات، دست به لجبازی می زنند. در این شرایط، لازم است والدین قوانین را به طور واضح برای کودک توضیح دهند.

5. خستگی یا گرسنگی:

زمانی که کودکان خسته یا گرسنه هستند، ممکن است صبر و تحمل کمتری داشته باشند و به راحتی لجبازی کنند.

6. مشکلات عاطفی:

در برخی موارد، لجبازی می تواند نشانه ای از مشکلات عاطفی مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال کمبود توجه و تمرکز (ADHD) باشد.

7. تقلید از رفتار والدین:

کودکان از رفتار والدین خود تقلید می کنند. اگر والدین خود لجباز باشند، احتمال اینکه فرزندانشان نیز لجباز شوند بیشتر است.

8. عدم ثبات در رفتار والدین:

اگر والدین در برخورد با رفتارهای لجبازانه کودک خود ثبات نداشته باشند، کودک گیج می شود و نمی داند چه رفتاری از او انتظار می رود. این امر می تواند لجبازی را تشدید کند.

روشهای درمان لجبازی کودک

در اینجا رویکردهای مختلفی برای مدیریت موثر لجبازی در کودکان وجود دارد که بر اساس گروه سنی طبقه بندی می شوند:

برای کودکان نوپا (1 تا 3 سال):

احساسات آنها را تأیید کنید: احساسات و ناامیدی آنها را بدون قضاوت تصدیق کنید. عباراتی مانند “می بینم که از نپوشیدن پیراهن قرمز ناراحتی” نشان دهنده همدلی و ارتباط باز است.

انتخاب‌هایی را پیشنهاد دهید: با انتخاب‌های محدودی که با مرزهای شما همخوانی دارد، به آن‌ها قدرت دهید. “می خواهی پیراهن آبی بپوشی یا سبز؟” ضمن حفظ اقتدار، حس کنترل را تقویت می کند.

تقویت مثبت: رفتار و تلاش مورد نظر را تحسین کنید. “از اینکه پیراهن آبی را انتخاب کردید متشکرم! به نظر من عالی است.” انتخاب های مثبت را تقویت می کند.

انتظارات و روال های واضحی را تنظیم کنید: روال ها و انتظارات قابل پیش بینی را ایجاد کنید.

تغییر جهت و حواس پرتی: هنگامی که لجبازی رخ می دهد، به آرامی توجه آنها را به یک فعالیت متفاوت هدایت کنید یا یک شی آرام بخش ارائه دهید.

چالش های خود را در نظر بگیرید: هر موقعیتی نیاز به مداخله ندارد. آنچه واقعا مهم است را انتخاب کنید و مسائل جزئی را کنار بگذارید.

برای کودکان پیش دبستانی (3-5 سال):

گوش دادن فعال: به نگرانی ها آنها بدون وقفه توجه کنید. این باعث ایجاد اعتماد می شود و آنها را تشویق می کند که احساسات خود را آشکارا ابراز کنند.

حل مسئله با هم: در راه حل های موقعیت های چالش برانگیز همکاری کنید. “چگونه می توانیم این مسئله را با هم حل کنیم؟” کار تیمی و مسئولیت پذیری را تقویت می کند.

پیامدهای طبیعی: برای درمان لجبازی کودک به او اجازه دهید در برخی مواقع، پیامدهای طبیعی انتخاب های خود را تجربه کند، بطور مثال به او بگویید اگر لباس گرم نپوشد ، در هوای بیرون سردش می شود.

الگوی رفتار مناسب: کودکان با مشاهده بزرگسالان یاد می گیرند. در تعاملات خود صبر، سازش و ارتباط محترمانه نشان دهید.

سایر روشهای مدیریت و درمان لجبازی کودک

برای کودکان مدرسه ای (6 تا 12 سال):

ارتباط باز: گفتگوهای باز و صادقانه در مورد احساسات و دیدگاه های آنها داشته باشید. فعالانه گوش دهید و احساسات آنها را تأیید کنید.

مذاکره و مصالحه: در مواقع لزوم وارد مذاکره محترمانه شوید. می‌دانم که می‌خواهی بیدار بمانی، اما زمان مناسب آن نیست. به آنها مهارت های مذاکره می آموزد.

استدلال منطقی و پیامدها: استدلال پشت قوانین و انتظارات را توضیح دهید. ما هنگام دوچرخه سواری کلاه ایمنی می پوشیم زیرا در صورت سقوط از سر ما محافظت می کند. پیامدها را به اقدامات خاص مرتبط کنید.

گزینه های پیشنهادی با مرزها: گزینه هایی را در محدوده های تعیین شده ارائه دهید. شما می توانید بین خواندن کتاب یا انجام یک بازی قبل از خواب یکی را انتخاب کنید. آنها را با حفظ کنترل توانمند می کند.

تمرکز بر راه‌حل‌ها: برای درمان لجبازی کودک وقتی با چالش‌ها مواجه می‌شوید، آنها را به سمت یافتن راه‌ حل‌ هدایت کنید تا اینکه روی مشکل تمرکز کنید. “برای رفع این وضعیت چه کنیم؟” مهارت های حل مسئله را تقویت می کند.

نکاتی برای والدین

علل زمینه ای: گاهی اوقات، لجبازی می تواند نشانه ای از مسائل اساسی مانند اضطراب، مشکلات پردازش حسی یا چالش های ارتباطی باشد. پرداختن به این عوامل زمینه ای می تواند برای مدیریت موثر رفتار بسیار مهم باشد.

تفاوت های فردی: هر کودکی منحصر به فرد است. این راهبردها را با خلق و خوی خاص، مرحله رشد و نیازهای فرزندتان تطبیق دهید.

ایجاد یک رابطه مثبت: اساس مدیریت مؤثر، یک رابطه قوی والدین و فرزند است که بر پایه اعتماد، احترام و ارتباطات باز بنا شده است.

به یاد داشته باشید، مدیریت و درمان لجبازی کودک یک چالش بزرگ است. صبور، ثابت و فهمیده باشید و روی ایجاد یک محیط مثبت و حمایتی برای رشد فرزندتان تمرکز کنید.