بازی درمانی یک رویکرد درمانی است که از بازی برای کمک به کودکان برای بیان افکار، احساسات و تجربیات خود استفاده می کند. این یک نوع ارتباط غیرکلامی است که می تواند به ویژه برای کودکانی که با مشکلات عاطفی یا رفتاری همچون لجبازی دست و پنجه نرم می کنند یا در بیان کلامی خود مشکل دارند مفید باشد.
در این روش درمانی ، کودکان تشویق می شوند تا از انواع وسایل بازی مانند اسباب بازی ها، بلوک ها، لوازم هنری و عروسک ها برای خلق داستان ها و سناریوهای خود استفاده کنند.
بازی درمانگر به عنوان یک ناظر غیر قضاوت کننده عمل می کند و هنگامی که کودک تجربیات خود را از طریق بازی کشف می کند، کودک را تحت حمایت و تشویق قرار می دهد.
رویکردهای بازی درمانی
چندین رویکرد مختلف برای این روش درمانی وجود دارد که هر کدام تمرکز خاص خود را دارند. برخی از رایج ترین انواع تکنیک ها عبارتند از:
بازی درمانی غیر مستقیم: این سنتی ترین شکل بازی درمانی است و بر این ایده استوار است که اگر فرصت و حمایت به آنها داده شود، به طور طبیعی مشکلات خود را از طریق بازی کشف خواهند کرد.
بازی درمانی روان پویا: این رویکرد مبتنی بر این ایده است که بازی کودکان می تواند تعارضات و نیازهای ناخودآگاه آنها را آشکار کند. درمانگر به کودک کمک می کند تا مسائل ناخودآگاه خود را درک کند و مکانیسم های مقابله ای جدیدی را یاد بگیرد.
بازی درمانی شناختی-رفتاری: این رویکرد بر کمک به کودکان برای شناسایی و اصلاح افکار و رفتارهای منفی خود تمرکز دارد. درمانگر مهارت های جدیدی را برای مدیریت احساسات و حل مشکلات به کودک می آموزد.
بازی درمانی برای چه کودکانی مناسب است؟
این روش درمانی می تواند برای کودکان در هر سنی، از کودکان نوپا تا نوجوانان مفید باشد. به ویژه برای کودکانی که:
- کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری: بازی درمانی می تواند به کودکان کمک کند مکانیسم های مقابله ای را برای مقابله با خشم، اضطراب و سایر احساسات دشوار بیاموزند. همچنین می تواند به آنها یاد دهد که چگونه رفتار خود را تنظیم کنند و انتخاب های بهتری داشته باشند.
- کودکان با مشکلات اجتماعی-عاطفی: این روش درمانی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های اجتماعی مانند همدلی، همکاری و حل تعارض را تقویت کنند. همچنین می تواند به آنها کمک کند تا عزت نفس و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.
- کودکان مبتلا به مشکلات دلبستگی: بازی درمانی می تواند به کودکان کمک کند دلبستگی ایمن با مراقبین ایجاد کنند و روابط سالم با دیگران ایجاد کنند.
- کودکانی که تروما را تجربه کرده‌اند: این روش درمانی می‌تواند به کودکان کمک کند تا اثرات ضربه را پردازش کرده و با آن کنار بیایند. همچنین می تواند به آنها در توسعه انعطاف پذیری و ایجاد مکانیسم های مقابله ای برای مقابله با چالش های آینده کمک کند.
- کودکان با تاخیر رشد: بازی درمانی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های شناختی، عاطفی و اجتماعی خود را توسعه دهند. همچنین می تواند به آنها در بهبود مهارت های ارتباطی و زبانی کمک کند.
- کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم: این روش درمانی می تواند به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند تا ارتباط برقرار کنند، تعامل کنند و احساسات خود را تنظیم کنند. همچنین می تواند به آنها در ایجاد و تقویت مهارت های اجتماعی و ایجاد روابط کمک کند.
نکاتی برای والدین
- از مشارکت فرزندتان در جلسات بازی حمایت کنید. این به این معنی است که مطمئن شوید زمان و فضای لازم برای بازی را دارند و در طول جلساتشان قطع نمی‌شوند.
- در مورد تجربیات بازی فرزندتان با او صحبت کنید. این به شما کمک می کند تا بفهمید فرزندتان در چه حالی است و چه احساسی دارد.
- کودک خود را تشویق کنید تا از بازی برای بیان احساسات خود استفاده کند. بازی می تواند راهی سالم برای کودکان باشد تا احساسات خود را به روشی غیرکلامی بیان کنند.
- صبور باشید. ممکن است مدتی طول بکشد تا فرزند شما نتایج بازی درمانی را ببیند.
کلینیک روانشناسی در منطقه یک تهران
برای بهره مندی از خدمات بازی درمانی و مشورت با یک متخصص بازی درمانگر می توانید به کلینیک روانشناسی در منطقه یک تهران مراجعه کنید و با متخصصان ما در ارتباط با تاثیرات این روش درمانی مشورت کنید.
درمانگران ما با توجه به نوع مشکل هر کودک و ارزیابی نیازهای کودک از انواع تکنیک های روانشناسی از جمله بازی بهره می برند.