روشهای درمان اضطراب کودکان
اضطراب یک اختلال روانی شایع در کودکان است که تقریباً از هر 8 کودک یک نفر به آن مبتلا می شود. این وضعیت روانی می تواند به روش های مختلفی از جمله نگرانی بیش از حد، ترس و رفتارهای اجتنابی ظاهر شود. خوشبختانه، درمان های موثر برای کمک به کودکان برای مدیریت اضطراب وجود دارد که با مراجعه به روانشناس کودک و نوجوان می توانید از آن بهره مند شوید.
دکتر سمیه عابدینی متخصص روانشناسی کودک و نوجوان در منطقه یک تهران خدمات مشاوره روانشناسی آنلاین و مشاوره روانشناسی تلفنی را علاوه بر مشاوره روانشناسی حضوری ارائه می دهد.
اضطراب در کودکان
در کودکان، اضطراب می تواند به روش های مختلفی ظاهر شود، از جمله:
- نگرانی بیش از حد در مورد موقعیت های مدرسه، خانواده یا اجتماعی
- ترس از اشیا یا موقعیت های خاص مانند حیوانات، حشرات یا ارتفاعات
- اجتناب از فعالیت ها یا موقعیت های خاص
- علائم فیزیکی مانند معده درد، سردرد یا مشکل در خواب
- تحریک پذیری، مشکل در تمرکز یا خستگی
علت دقیق اضطراب در کودکان به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور می شود که به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. برخی از عوامل خطر برای اضطراب در کودکان عبارتند از:
- ژنتیک: کودکانی که سابقه خانوادگی اضطراب دارند بیشتر احتمال دارد خودشان به این بیماری مبتلا شوند.
- خلق و خوی: کودکانی که خجالتی، بازدارنده یا کمال گرا هستند ممکن است بیشتر دچار اضطراب شوند.
- تجارب زندگی: کودکانی که رویدادهای آسیب زا مانند سوء استفاده، بی توجهی یا از دست دادن عزیزان را تجربه کرده اند، بیشتر در معرض اضطراب هستند.
- عوامل محیطی: کودکانی که در محیط های پر هرج و مرج یا استرس زا زندگی می کنند، احتمال بیشتری دارد که اضطراب را تجربه کنند.
انواع اختلالات اضطرابی
انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله:
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD): کودکان مبتلا به GAD نگرانی و اضطراب بیش از حد در مورد موضوعات مختلف را تجربه می کنند.
- اختلال اضطراب اجتماعی (SAD): کودکان مبتلا به SAD ترس یا اضطراب شدیدی را در موقعیت های اجتماعی تجربه می کنند.
- اختلال اضطراب جدایی (SAD): کودکان مبتلا به SAD هنگامی که از والدین یا مراقبان خود جدا می شوند، اضطراب بیش از حد را تجربه می کنند.
- فوبیاهای خاص: کودکان مبتلا به فوبیای خاص، در پاسخ به یک شی یا موقعیت خاص، مانند حیوانات، حشرات یا ارتفاع، ترس یا اضطراب شدیدی را تجربه می کنند.
- اختلال هراس: کودکان مبتلا به اختلال پانیک حملات پانیک ناگهانی و غیرمنتظره ای را تجربه می کنند که با ترس شدید و علائم فیزیکی مانند تعریق، تپش قلب و تنگی نفس مشخص می شود.
روشهای درمان اضطراب کودکان
درمان شناختی رفتاری (CBT)
CBT نوعی روان درمانی است که به کودکان کمک می کند افکار و رفتارهای منفی را که به اضطراب آنها کمک می کند شناسایی و تغییر دهند. در CBT، کودکان مکانیسم ها و راهبردهای مقابله ای را برای مدیریت احساسات و رفتارهای مضطرب خود می آموزند.
درمان از طریق مواجهه با رویداد استرس زا
مواجهه درمانی به تدریج کودکان را در معرض موقعیت ها یا اشیایی قرار می دهد که باعث ایجاد اضطراب در آنها می شود. این به آنها کمک می کند تا یاد بگیرند که این موقعیت ها آنقدرها هم که به نظر می رسد خطرناک نیستند و مهارت های مقابله ای را برای مدیریت اضطراب خود توسعه دهند.
بازی درمانی
بازی درمانی نوعی درمان است که از بازی برای کمک به کودکان برای بیان و پردازش احساسات خود استفاده می کند. این می تواند به ویژه برای کودکان کوچکتر که ممکن است نتوانند احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند مفید باشد.
دارو درمانی
در برخی موارد، ممکن است دارو برای کمک به مدیریت اضطراب کودکان ضروری باشد. داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، می توانند در کاهش علائم اضطراب موثر باشند.
سایر روشهای درمان اضطراب کودکان
آموزش والدین
آموزش والدین نوعی درمان است که به والدین کمک می کند یاد بگیرند که چگونه از فرزندان خود با اضطراب حمایت کنند. والدین یاد می گیرند که چگونه علائم و نشانه های اضطراب را تشخیص دهند، چگونه به رفتارهای اضطرابی فرزندان خود پاسخ دهند و چگونه به آنها کمک کنند تا مهارت های مقابله ای را توسعه دهند.
مداخلات مدرسه محور
مداخلات مبتنی بر مدرسه می تواند در رفع اضطراب کودکان موثر باشد. این مداخلات ممکن است شامل برنامههای مبتنی بر کلاس درس باشد که به کودکان درباره اضطراب و مهارتهای مقابلهای و همچنین جلسات درمانی فردی یا گروهی آموزش میدهند.
نکاتی برای والدین
حامی و درک کننده باشید: به فرزندتان اجازه دهید بداند که شما متوجه آنچه که در حال گذراندن است و در کنار او هستید.
کودک خود را تشویق کنید تا در مورد احساسات خود صحبت کند: محیطی امن و باز ایجاد کنید که در آن کودک شما احساس راحتی کند که در مورد اضطراب خود با شما صحبت کند.
به کودک خود کمک کنید تا مهارت های مقابله ای را توسعه دهد: تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق و تجسم را به کودک خود آموزش دهید.
اهداف واقع بینانه تعیین کنید: انتظار نداشته باشید فرزندتان یک شبه بر اضطراب خود غلبه کند. برای رسیدن به اهداف خود صبور باشید و حمایت کنید.